Strijd en verzet
Wie mensen naar betekenisvol erfgoed vraagt, komt vroeg of laat uit bij oorlogen en wat die met zich meebrengen. Brieven en foto's maken het oorlogsverleden zeer tastbaar.
Een eervolle onderscheiding
Op 18 mei 1940 bezetten Duitse troepen de stad Antwerpen. Amper vijf maanden later, op 4 oktober 1940, werd Francine Desmet er geboren. Haar vader Pierre sloot zich aan bij de Belgische verzetsgroep NKB (Nationale Koninklijke Beweging). De NKB-Havensectie verzette zich in en rond de bezette haven van Antwerpen.
Later ontving Pierre Desmet van de NKB een schriftelijke onderscheiding voor zijn verzetsdaden. Voor Francine belichaamt die de trots die ze voor haar vader voelt. Hij was moedig en offerde zich op voor zijn land.
Pierre zelf sprak echter nooit over zijn ervaringen als verzetsstrijder. Dit document gaf Francine de mogelijkheid om zich een beeld te vormen van haar vaders activiteiten in oorlogstijd. Achter haar trots schuilt ook een weemoedige herinnering. Haar vader liet het gezin achter in een zeer woelige periode. De onzekerheid of hij ooit zou terugkeren was een angstige gedachte.
Margot Schnorbusch
Emotionele impact van oorlogsgeweld
Oorlog brengt materiële en fysieke schade met zich mee. Toch mag ook de emotionele impact niet worden onderschat.
Laura Sijmons, een 77-jarige vrouw uit Duffel, bezit een object dat een stille getuige is van dit oorlogsleed: een brief geschreven door haar oom Jozef Mariën. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Jozef lid van de verzetsgroep Witte Brigade, maar op zestienjarige leeftijd werd hij opgepakt. Deze brief schreef hij vanuit zijn gevangenschap, op 9 juli 1941.
Jozef schrijft dat hij het goed maakt en na de winter wellicht huiswaarts keert. Zo ver is het echter nooit gekomen. Op zijn achtiende werd Jozef door de nazi’s in een gevangenis in Wolfenbüttel met de guillotine onthoofd. De afscheidsbrief die samen met Jozefs bebloede kleren naar de familie in België werd opgestuurd, werd verbrand.
Voor Laura moeten de brief en het bijhorende verhaal bewaard blijven als herinnering aan haar familielid en aan de wandaden van Nazi-Duitsland.
Yoran Vermariën
